Tempu passatu

Tempu passatu

Si quannu te minti a parrare
e senti ca sì emozionatu;
si a vuce te ncigne a tremare,
e pare ca si’ cuntrubatu,

‘ud’È ppe ru tempu, i lamenti;
È sulu ca vecchju te senti.

Si u tempu ‘e na vota È passatu,
ligatu a ra fame e a ri stenti,
si mpettu te senti nchjagatu
e tanta tristezza cci ammenti,

fra nente po’, sembri cchju’ arditu,
si pensi ca tuttu È finitu.

Si nesce ra luna ed È chjina,
si guardi a nu certu barcune,
Co’ magicu sule ‘e matina,
te trovi a na vota guagliune;

ma u core È de chjantu velatu
soltantu ca mu’ si’ mmecchjatu.

Si senti, ntr’a tarda nuttata
due corde ‘e chitarra sunare,
su’ note de na serenata
chi spessu cce hjie a purtare,

e quannu a finestra rapi’e,
u core triddrave e sbatti’e.

Ricordate! chiddra È allegria
d’u tempu chi n’un s’È fematu.
Ricordate! ssa nostalgia
È sulu ca si’ rattristatu

de l’anni d’a tua gioventu’,
de l’anni c’un tornanu cchju’.

 

20-04-2011

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *