Nnumi’na

Nnumi’na

 

Fridda sira de jennaru,

mentre fore puddruli’e,

a ra banna ‘u focularu

Za Tiresa chi serci’e.

 

Chiddri ferri chi, normale,

vannu comu a petra ‘u tronu,

ca u quazettu ntr’u stivale

te fa stare u pede bonu.

 

Sercia, sercia n’atru pocu,

mentre fore puddruli’e,

Za Tiresa abbanna ‘u focu

queta queta capuzzi’e.

 

forte ‘e ventu na frugata,

la naticchja fa strusciare,

“Quantu fazzu ssa ferrata,

ca po’ jamu a ne curcare.

 

Veni, veni ca t’aspettu;

ca finisciu a na vulata,

veni trasa ca ntr’u lettu

ne facimu n’abbrazzata.

 

20-04-2011

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *